Eerste lichting afstudeerders van de master Interieurarchitectuur [C]r Corpo reality

Robert van Middendorp

Sociale herbestemming Sebastianus en Fabianuskerk

extern begeleider Ton Matton

http://www.mattonoffice.org/MattonOffice/contact.html

De thesis van Robert gaat over ‘het ambacht van de architect’. Wat is het gereedschap van de architect. Zijn dat ambachtelijke vaardigheden of gaat het over de rol van de architect in een ontwerpproces. Zijn zoektocht in zijn afstuderen gaat over zijn rol als architect.

In het afstudeerproject is hij op zoek gegaan naar een andere vorm van herbestemming voor een monumentale kerk in Apeldoorn.

Onder andere door veel aanwezig te zijn in de buurt, en het afnemen van 260 interviews. Daarbij heeft Robert ook de vraag gesteld wat buurtbewoners goede en juist niet gewenste herbestemmingen vonden voor de kerk. De antwoorden van de geïnterviewden waren heel erg voor de hand liggend, wat ze niet wilden ook. Aan de hand daarvan heeft Robert een aantal scenario’s in beeld gebracht. Maar dat was niet de hoofdzaak van dit project.

 De onderzoeksvraag is; hoe herstel ik als ontwerper de sociale cohesie in de buurt die weg viel toen de kerk verdween.

 Robert heeft vervolgens van de kerk weer een ontmoetingsplaats willen maken, door deze meer te openen.Hij heeft een betonnen element toegevoegd, en dat door laten steken naar de tuin. Het komt daar uit in een park. Daar bevinden zich pluk- en eettuinen. Asielzoekers bewerken samen met buurtbewoners en jongeren van de nabij gelegen Mbo opleiding de tuinen. De maaltijden die vervolgens gezamenlijk worden bereid worden geënsceneerd in de kerk die nu fungeert als overdekt plein.Eten is een goed middel om mensen samen te brengen. Robert introduceert het eten uit gezamenlijke kommetjes om mensen met elkaar in contact te brengen. Daarvoor heeft hij als keramist een kom ontworpen die alleen maar samen doorgegeven kan worden. Het kommetje is daarmee ook ruimte, ruimte tussen twee mensen. Je hebt elkaar nodig om het door te geven.

Mirna Koghee

Interieur zonder licht

een literair, praktisch en ontwerpend onderzoek naar het stimuleren van gedrag door middel van het prikkelen van de zintuigen.

extern Begeleider Fons Kooymans

http://www.fonskooymans.com/

Het onderzoek van Mirna gaat over omgevingspsychologie. Het zijn harde data waarmee tot nu toe alleen omgevingspsychologen een adviserende rol vervullen in interieuropgaven. Mirna heeft zich deze materie eigen gemaakt en theoretisch onderzocht in haar thesis. In haar afstudeerwerk heeft ze met deze kennis willen onderzoeken of je er ook mee kunt ontwerpen; een onderzoek naar het ontwerpen van een brainstormruimte waarbij in het brainstormen geen gebruik kan worden gemaakt van non verbale communicatie.In het donker kun je alleen maar luisteren, voelen en ruiken. In het donker wordt je meer op jezelf terug geworpen. Het donker vertraagt de tijd en versnelt het creatieve proces. Donkere ruimtes laten meer ruimte voor conclusies.

Mirna’s onderzoeksvraag hierbij was;  kan ‘ruimte’ de zintuigen stimuleren en welk effect brengt dit teweeg?

De brainstormruimte is 10 bij 10  meter groot. Interessant in de presentatie is het beeld waarbij de verschillende vloeroppervlaktes van de opeenvolgende fasen in het scenario op elkaar zijn gestapeld. Dit werd aangevuld met een ruimtelijk beeld van de routing.  Interessant aan het onderzoek van Mirna is dat het laat zien dat je als interieurarchitect ook ander gereedschap kunt inzetten, tools die nu in de interieurarchitectuur nog niet voor handen zijn. Er is heel veel, voor interieurarchitecten nieuwe, kennis naar boven gebracht in dit onderzoek.